Στην πόλη του Χάνδακα ο συνοικισμός των λεπρών, η Μεσκινιά, η σημερινή δηλαδή Χρυσοπηγή, θα πρέπει να διαμορφώθηκε μετά το 1717. Τότε ο Τούρκος Γενικός Διοικητής του νησιού έδωσε εντολή στον καδή και στον αγά των γενίτσαρω
Περισσότερα
Βρισκόμαστε στα 1927, λίγα χρόνια μετά την παύση πυρός του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σε ένα νησί που λειτουργεί σαν εξορία για όσους ανθρώπους είχαν την ατυχία να προσβληθούν από την –ανίατη τότε- ασθένεια της λέπρα
Περισσότερα
«Το Λεπροκομείο της Σπιναλόγκας έκλεισε. Ηταν Ιούλιος του 1957. Εφυγαν όλοι από το νησί, έμεινα μόνο εγώ εκεί . Έμεινα, γιά να περιποιούμαι τούς τάφους τών αδελφών μου τών λεπρών...». Η Σπιναλόγκα είναι ένα μικρό νη
Περισσότερα
Το λεπροκομείο, οι ζωές των εξόριστων ασθενών και η σιωπή χρόνων που έσπασε μέσα από το «Νησί» περιγράφονται στο οδοιπορικό του βρετανικού δικτύου στο νησί που στιγματίστηκε Στον πάλαι ποτέ τόπο των λεπρών, τη Σπι
Περισσότερα